Same smile. Different years.
Those were the days.haha.
Sunday, September 27, 2009
Saturday, September 26, 2009
ONDOY AMAZING RACE
I was stranded kagabi. di ko lam na papunta na ng Pampanga ang bagyo. di ko rin akalain na lulubog sa amin.
After Dev Econ class, pumunta kami SM Clark. Nagdadalawang-isip na rin ako mag-nlex kasi traffic din daw sa NLEX. Inisip kong mag-Porac na lang. Tas tumawag tatay ni Lizette, susunduin daw siya. Ayun, nasilaw ako sa libreng pamasahe.
Almost 5pm na dumating tatay ni Liz. Dumaan SCTEX tas lusot sa NLEX. Nakatulog ako sa byahe. Pero mukhang wala namang traffic. At least hanggang Sn. Fernando exit. mula Toyota hanggang McDo intersection, lubog hanggang sakong.
Bumaba ako sa tapat ng KFC sa pag-aakalang makakasakay ako dun sa bus. yun pala, puno na rin. Naghintay ako ng halos 30mins at nakasakay din ako ng bus. From KFC to City terminal sa may Villa del Sol, umabot ng isang oras na dati wala mang 5mins.
Nakarating ako ng kanto ng Sta Rita. Nakapagtataka na walang jeep na dati naman ay parang me terminal na dun. Nung may dumating na jeep, biglang nagsilabasan ang mga tao at nakipag-unahan makasakay sa jeep. Parang artista lang ang jeep nung sinalubong siya. Di na ko nagpacute pa, sumabit na ko sa jeep. Mga 30 mins lang naman akong nakasabit sa likod ng jeep under signal 2 na ulan at hangin, bitbit ang bag kong me laman na 1week kong damit (kung blockmate kita, alam mo kung ano yung bag kong yun, tama, yung "pouch" ko).
Hindi man lang umabot sa kanto ng barangay namin yung jeep. lubog na daw kasi hanggang tuhod. so wala akong choice kundi lusungin yun. pagdating ko dun, di ko akalaing rumaragasa pala. tas pakontra pa direksyon ko. sa sobrang lakas ng agos, kung mahilig ka sa water sports, malamang mag-eenjoy kang magkayak at rafting dun. walang exaggeration promise. Tas kamusta naman, brown out pa. Buti na lang, medyo maliwanag. Ewan ko kung bakit. Almost 2kms din yun. Pano ko alam? Lagi ko sinusukat yun sa Km reader ng kotse namin.
Di ko akalaing babahain ng ganun samin. Ganun pala ma-stranded.. Enjoy. Astig. Adventure. Sana maulit pa.haha
After Dev Econ class, pumunta kami SM Clark. Nagdadalawang-isip na rin ako mag-nlex kasi traffic din daw sa NLEX. Inisip kong mag-Porac na lang. Tas tumawag tatay ni Lizette, susunduin daw siya. Ayun, nasilaw ako sa libreng pamasahe.
Almost 5pm na dumating tatay ni Liz. Dumaan SCTEX tas lusot sa NLEX. Nakatulog ako sa byahe. Pero mukhang wala namang traffic. At least hanggang Sn. Fernando exit. mula Toyota hanggang McDo intersection, lubog hanggang sakong.
Bumaba ako sa tapat ng KFC sa pag-aakalang makakasakay ako dun sa bus. yun pala, puno na rin. Naghintay ako ng halos 30mins at nakasakay din ako ng bus. From KFC to City terminal sa may Villa del Sol, umabot ng isang oras na dati wala mang 5mins.
Nakarating ako ng kanto ng Sta Rita. Nakapagtataka na walang jeep na dati naman ay parang me terminal na dun. Nung may dumating na jeep, biglang nagsilabasan ang mga tao at nakipag-unahan makasakay sa jeep. Parang artista lang ang jeep nung sinalubong siya. Di na ko nagpacute pa, sumabit na ko sa jeep. Mga 30 mins lang naman akong nakasabit sa likod ng jeep under signal 2 na ulan at hangin, bitbit ang bag kong me laman na 1week kong damit (kung blockmate kita, alam mo kung ano yung bag kong yun, tama, yung "pouch" ko).
Hindi man lang umabot sa kanto ng barangay namin yung jeep. lubog na daw kasi hanggang tuhod. so wala akong choice kundi lusungin yun. pagdating ko dun, di ko akalaing rumaragasa pala. tas pakontra pa direksyon ko. sa sobrang lakas ng agos, kung mahilig ka sa water sports, malamang mag-eenjoy kang magkayak at rafting dun. walang exaggeration promise. Tas kamusta naman, brown out pa. Buti na lang, medyo maliwanag. Ewan ko kung bakit. Almost 2kms din yun. Pano ko alam? Lagi ko sinusukat yun sa Km reader ng kotse namin.
Di ko akalaing babahain ng ganun samin. Ganun pala ma-stranded.. Enjoy. Astig. Adventure. Sana maulit pa.haha
Sunday, September 13, 2009
SECOND PLACER IS THE FIRST LOSER
"If you ain't first, you're last."-Talladega Nights.
Just watched the UAAP cheerdance competition (actually UST at UP lang napanood ko) and I already knew UP wouldn't be able to get the 1st place again. Compared to the last two years na performance nila, hindi talaga maganda yung ngayon. I expected so much from the pep squad and thought UP would take home the grand slam this year.
And Renee's feeling was right. UP was 2nd runner up. Not even the 2nd placer.
Everyone knows how big an iskolar ng bayan's ego, how they walk chin UP. And I'm pretty sure this is deflated now. Second would never be acceptable.
I pondered, the second placer is the first loser. It is the first among the beaten, first to lose. Second placers will never get the spotlight. This maybe rude, but second place is the same as the last place. Still defeated. And I guess, better to be nothing than a second placer. 'Cause you may have the spotlight, but the spotlight of the first to lose.
It would always be like this: ain't first, you're nothing.
Just watched the UAAP cheerdance competition (actually UST at UP lang napanood ko) and I already knew UP wouldn't be able to get the 1st place again. Compared to the last two years na performance nila, hindi talaga maganda yung ngayon. I expected so much from the pep squad and thought UP would take home the grand slam this year.
And Renee's feeling was right. UP was 2nd runner up. Not even the 2nd placer.
Everyone knows how big an iskolar ng bayan's ego, how they walk chin UP. And I'm pretty sure this is deflated now. Second would never be acceptable.
I pondered, the second placer is the first loser. It is the first among the beaten, first to lose. Second placers will never get the spotlight. This maybe rude, but second place is the same as the last place. Still defeated. And I guess, better to be nothing than a second placer. 'Cause you may have the spotlight, but the spotlight of the first to lose.
It would always be like this: ain't first, you're nothing.
Tuesday, September 8, 2009
WOW! SAGADA, MOUNTAIN PROVINCE
August 29-31, 2009.
Sagada, Mountain Province.
Sagada = Salt and Pepper.
Babalik pa ko dun para sa sunrise at sunset. cave connection at syempre, rosemary chicken.hehe
Saturday, September 5, 2009
SELFISHNESS
Hmm. Matagal-tagal na rin since yung last post ko. Napansin ko rin na wala na masyadong nagmumultiply. Dahil siguro sa Facebook. Ako rin kasi nalulong dun. Kaadik din kasi Facebook. tas sabay thesis pa kaya di na ko nakakapagmultiply pa. Haay... Buhay estudyante nga naman.
Anyway, di na nga ko nakapagjournal. Ayun, dami na rin nangyari na halos di ko na maalala at mapagtugma-tugma. Pero sa ngayon gusto ko ang paksang selfishness. Para kasing ito ang isyu ko sa buhay nitong mga nakaraang mga araw, o linggo na.hehe.
Masama nga bang maging selfish? Masama nga bang isipin ang sarili? Tingin ko naman hindi. Sorry kung hindi ako si Mother Theresa. Dakila nga siguro ang maging selfless. Pero hindi naman siguro masamang maging self-centered.
Naisip ko kasi yung cliche na "gawin mo ang gusto mo dahil yun yung magpapaligaya sayo". Pano naman yung sumbat ng iba na "isipin mo naman yung nararamdaman ng iba"? Hindi ba parang pagiging makasarili na rin yung hingin sa ibang tao na isakripisiyo ang sarili niyang gusto para pagbigyan ka o ibang tao? Hindi ba unfair naman yun? Siguro nga hindi ka magiging masaya kung nakuha mo nga gusto mo pero me nasaktan ka naman. Eh di ka rin naman magiging masaya kung di mo nakuha gusto mo. Bakit nga ba kelangan isipin ang nararamdaman ng ibang tao kung sila din naman hindi nila iniisip nararamdaman mo?
Siguro ang pinag-ugatan ng pagiging martir, o ang pagtingin sa pagpaparaya na isang kadakilaan ay buhat pa sa mga turo ng mga prayle noon. Sinasabi nila na ang mga nagtitiis ay pinagpaparaya at mga nahihirapan ang siyang pumupunta sa langit...
O minsan, masaya tayong maging masukista at nagpapaawa.
ok.
Eh ano nga ba magagawa natin kung magkakaiba tayo ng gusto? hindi ba pwedeng hayaan na lang ang isa't isa na gawin ang gusto niya? Hindi ba pwedeng maging masaya na lang tayo para sa ibang tao, after all di naman natin sila pag-aari?
Sorry, trip kong maging selfish ngayon eh. Kung kokontrahin mo ko. Malamang selfish ka rin.
Anyway, di na nga ko nakapagjournal. Ayun, dami na rin nangyari na halos di ko na maalala at mapagtugma-tugma. Pero sa ngayon gusto ko ang paksang selfishness. Para kasing ito ang isyu ko sa buhay nitong mga nakaraang mga araw, o linggo na.hehe.
Masama nga bang maging selfish? Masama nga bang isipin ang sarili? Tingin ko naman hindi. Sorry kung hindi ako si Mother Theresa. Dakila nga siguro ang maging selfless. Pero hindi naman siguro masamang maging self-centered.
Naisip ko kasi yung cliche na "gawin mo ang gusto mo dahil yun yung magpapaligaya sayo". Pano naman yung sumbat ng iba na "isipin mo naman yung nararamdaman ng iba"? Hindi ba parang pagiging makasarili na rin yung hingin sa ibang tao na isakripisiyo ang sarili niyang gusto para pagbigyan ka o ibang tao? Hindi ba unfair naman yun? Siguro nga hindi ka magiging masaya kung nakuha mo nga gusto mo pero me nasaktan ka naman. Eh di ka rin naman magiging masaya kung di mo nakuha gusto mo. Bakit nga ba kelangan isipin ang nararamdaman ng ibang tao kung sila din naman hindi nila iniisip nararamdaman mo?
Siguro ang pinag-ugatan ng pagiging martir, o ang pagtingin sa pagpaparaya na isang kadakilaan ay buhat pa sa mga turo ng mga prayle noon. Sinasabi nila na ang mga nagtitiis ay pinagpaparaya at mga nahihirapan ang siyang pumupunta sa langit...
O minsan, masaya tayong maging masukista at nagpapaawa.
ok.
Eh ano nga ba magagawa natin kung magkakaiba tayo ng gusto? hindi ba pwedeng hayaan na lang ang isa't isa na gawin ang gusto niya? Hindi ba pwedeng maging masaya na lang tayo para sa ibang tao, after all di naman natin sila pag-aari?
Sorry, trip kong maging selfish ngayon eh. Kung kokontrahin mo ko. Malamang selfish ka rin.
Wednesday, September 2, 2009
WOW! SAGADA, MOUNTAIN PROVINCE (Excel's)
August 29-31, 2009.
Sagada, Mountain Province.
Mga pics galing sa phone ni excel babes.
Subscribe to:
Posts (Atom)