ALEX BATAC po, for COUNCILOR....

HEHE.
I dont if this is too much. pero iggrab ko na opportunity na ito. ika nga ni Ka- Kaydee, use all your resources.hehe.
It's my first time to run for a position sa students' council. ni hindi nga ko sanay magsalita sa harap ng maraming tao. bulol pa nga ko eh. pero gusto ko pa rin. at sa tingin ko kelangan din.

bakit sa tingin ko kelangan? kasi kelangan tlga. pakiramdam ko kasi medyo nawawala na ang significance, essence, meaning ng SC (so tingin ko naman ako magbabalik nun?!haha). anu pa matatawag un. di naman sa me pinapatamaan ako, o tinutukoy tlaga(bato bato sa langit, tmaan wag magalit), pero gusto ko kasi ibahin naman ang tingin ng NAKARARAMI sa SC na ang mga positions ay bagay lang na idinudugtong sa pangalan o kaya para may mailagay lang sa annual o resume, kundi isang daan para marinig boses nating mga estudyante. Most of us kasi, di natin alam rights natin bilang mga kabataang nag-aaral, at bilang mga iskolar ng bayan na rin. isa ang SC sa mga daan para maipamulat ang mga karapatan nating mga estudyante. ito rin kasi ang nagrerepresent sa ating mga mag-aaral eh.

Siguro ito ring ang isang dahilan kaya naisipan kong humabol: hindi ko naramdaman na may SC last year. hindi nman sa hindi ko nagustuhan paglilinkod ni Alwin Palad, pero naisip ko lang, anu silbi pa ng pusit kung ulo lang ang gumagalaw at walang tulong ng mga galamay nito? nakapanayam ko na rin si Alwin at alam ko na maganda rin hangarin nya ngunit di nya magagawa yun ng nag-iisa. Simple lang naman ang gusto kong mangyari. Ang magkaroon ng SC na naglilingkod talaga sa mga estudyante. Yung isang tunay na SC na para sa mga estudyante tlaga. hindi hawak o may impluwensya ng ibang "sektor" kundi lahat nating mga estudyante. Binubuo ng mga estudyante na para sa kapakanan lahat nating mga estudyante. "must not be, and will never be, isolated from the interest of the Students.."
ayoko na maramdaman ng iba pang estudyante ang naramdaman ko. kaya naisipan ko nang kapalan mukha ko para simulan ang pagbabago. (Go PIOLO!!!)

I may sound trapo, baduy, etc. pero ito tlaga ang nararamdaman ko at gusto kong mangyari. Siguro nga ito na rin ang plataporma ko eh.hehe. pero i guess these were the right words to decribe my feelings. I may not look/sound serious about it, or yung mukha ko hindi bgay sa sinasabi ko at tinatakbuhan ko, pero ito na rin siguro ang daan para naman maipakita ko ang iba pang ako, mga saluobin, thoughts, at magamit ang mga itinuro sa akin ng Pi Sigma na isang sosyo-pulitikal na organisasyon.

Sana makilahok lahat sa atin sa eleksyon. halos wala naman itong pinagkaiba sa national election sa ating bansa. huwag nating isiping wala tayong mapapala dito. kelangan natin makialam sa mga isyung ganito, maging sa mga isyu sa ating lipunan. huwag lang sarili natin ang isipin natin. kung nagf-function tayo as individuals, we also function as a team, as isang sektor ng sambayanan, as one country. so this is our part. maging mapanuri tayo at kritikal sa ating mga desisyon.
sana bumoto lahat dahil bawat boto ay mahalaga. it can make a difference.

hindi na kampanya to bilang isang kandidato, pero bilang isang botante na rin. sana makapagisip-isip kayo sa aking mga sinabi. siguro simula na rin ito ng pagsisimula ko ng sinasabi kong pagbabago.

hanggang dit na lang muna. nawa'y naging makabuluhan ang aking mga sinabi.

Mabuhay.
Padayon.
STP!!!

something weird

have you ever felt that you have already dreamed of the situation you were in? it happens often to me. Like, when I went to PAC. While I was walking on the street, the houses, trees, and the field seem to be familiar to me. It was like I've been there many times. I felt that I know that place well. But it was actually my first time to set foot on that particular street. Then I came to realize that I've dreamed that scenario before. The place. The time. The person I was with. I'm sure I've dreamed about it before. I dont have any explanation for it. but I'm quite sure that I already dreamed about it. I dont know when i dreamed about it. of course, what you remember about your dreams isn't detailed. But I know we were walking too in that dream, the same way we were walking then. I'm also sure that what she wore and what I wore then were the same as what we we were wearing in my dreams. Those were the only things I remembered about my dream. I can't remember the conversation. And I know that I do not know the person I was with then when I dreamed about it.

It is not the first instance it happened to me and I still don't know why it happens. I shared you this weird thing with the hope that you might could help to find me explanation for this.

thank you for spending your precious time reading this not-sure-if-it-makes-sense blog of mine.

especially for abby

ako na ang gagawa ng blog para kay abby.haha

suki si abby ng mga blogs. mahilig lang magcomment sa blogs ng iba. pero di mahilig gumawa ng sariling blog. wala daw maikwento.

pero me maikkwento na si abby. last friday, july 11, mall tour ng dyesebel. sabay2 kami sa nlex. nagkataon nagsimula na kumanta si fredo. at always be my baby pla kinanta. dumaan kami sa maraming tao. nun kakain na kami, bukas bag ni abby. wala yung phone nya. kawawang abby. nakiusyoso pa kasi.

kaya kung me magttxt gamit number nya, di na sya yun.

 

la lang. pis. hehe

25, 25, 25, 25.. 25th of the 7th month of the 2008th year

EXCITED si abby.
aabalahin na naman si ivan.
malalasing na naman si tanabe.
magbubuhos na naman ng sama ng loob si jersey.
magtitimpla na naman si dennis.
at gagastos na naman ako. ilang araw na naman ako di kakain netoh.

pero pinaka-kawawa si naleyn. di sya makaksama. OJT mode kasi. halos araw2 nga sya nagpapalibre. at kung kelan dako manlilibre, dun pa sya Missing In Action.

napapadalas na pag-inom. bonding daw. pero msya naman. front lang ang alcohol. hindi lang shot glass ang pinagsasaluhan. hindi lang bote ang nabubuksan. hindi lang pera ang nahahalungkat. hindi lang tempura at lala ang naririnig. hindi lang kung anu-ano ang pinag-uusapan. hindi lang basta inuman. mas malalim. mahirap ipaliwanag sa taga-labas ng Pi Sig. pero ngayon lang nagka-ganito. ngayon lang ako naging masaya ng ganito sa Pi Sig. Pikit-mata muna sa gastos. di naman mababayaran ang saya at ngiti. *1,2,3, auto-smile!*

tapos na Sigman Night Out. sama naman ang mga deltans. Hmm. sana lang walang sub-groups this time.

July 25, 2008. bilugin na sa kalendaryo. nawa'y tatak an araw na iyon sa kasaysayan ng Pi Sig. Kung nagkataon, eto ang pinaka-espesyal na kaarawan ko. Umaasa ako senyong mga kapatid.

Maganda ang nasimulan natin. Ipagpatuloy ang nasimulan. Padayon!

Sigmans and Deltans!!!!!

napost ko na sa site ko videos namen sa "Ultimate Sigman Night Out" namen. mainggit na kayo sisses.haha

the break-up...

"It hurts.

And I'm crying like a church on Monday 
Praying for these feelings to go away
So do me a favor baby 
Put down your new god 
And love me like Sunday again."


Chorus yan ng Crying Like a Church On a Monday by New Radicals. la lang. para may mai-post lang. catchy ba title?hehe.
Seriously, I dont know what to say.
Well, I just learned that, obviously, mas masakit sa part ng iniwan. di nga naman nakapaghanda sa hiwalayan.
 pero syempre, malamang, masakit din sa part ng nang-iwan. depende siguro sa reason bakit nang-iwan? 
hmm. di ko lam kung anu ba tlga pinu-point out ko. Siguro medyo msma lang ang loob ko because I wasn't given the chance to explain. Sabagay. What for? the damage has been done. 
"Never explain-your friends dont need it. Your enemies won't believe you any way" ika nga nun kowtabol kowt ni best friend. Tama na nga. me session pa ko. RH 101.