Well, actually, I'm not in the mood right now. Because there are these things that disappoint me a lot. It's again the feeling of being stigmatized. It irritates me so much. Do you know the feeling of you-against-the world setup? It sucks. No one deserves that feeling. You can talk to no one and all you can do is suppress your feelings. Your only outlet would be your blog. Ito lang ang mapagbubuhusan mo ng sama ng loob. In this entry of mine, I just want to share what I've realized this day to my friends, colleagues, and my ever supportive critics. Sila naman mga suki ng mga blogs ko eh. Kahit nga mga walang multiply account nararating ng mga ito. So heto na mga maisshare ko:
1. Maturity does not always go with the age.
2. Ang dalawang tenga ay nilagay sa magkabilang panig ng ulo, reminding us that we should hear both sides first before talking.
3. Ang bibig ay nasa harap ng ating mukha, reminding us also na hindi pagiging tao ang pagsasalita ng patalikod.
4. Ang mga taas noo't nakatingala ang siyang mga karaniwang nadadapa.
5. Ang sabi-sabi ay parang ipo-ipo. Madaling matangay ang mga mababaw ang kapit ng utak.
6. Ang paghingi sa isang tao na wag siyang maging makasarili at isipin ka at isaalang-alang ka, hindi ba pagiging makasarili din iyon?
7. Ang ibon, habang lalong hinihigpitan, lalong nagpupumiglas. Ang toro, habang pinipigilan, lalong nagwawala.
8. Mga bata lang mahilig magkampi-kampihan.
I just publish my thoughts via blog. It's up to the reader to interpret it. I did not ask you to read my blog anyway.
No comments:
Post a Comment