Walang Basagan ng Trip

Walang Basagan ng Trip

Thursday, October 23, 2008

LET'S PAUSE FOR A WHILE AND HAVE A BREAK, HAVE A CHIT-CHAT

Big city close your eyes,

Your pretty lights that shine like fireflies..

I have been longing for and finally have time for these mountain heights,

But for sure, am gonna miss your cars-blowing-horn music and twinkling city lights..

 

Sembreak na! Yohoo!

 

1st sem. A.Y. 2008-2009. It had been a roller coaster 6 months. Ups and downs. I met new friends and at the same time, gain some enemies. I lost some special ones, but found the true ones. I found love. Then lost again. I failed to learn a lot of things, but I realized some. Tnry ko isummarize ang buong sem na to, at ito pala ang pinakamadugong sem na nadaanan ko. Hindi lang ilong ang dumugo. Marami talagang nangyari. At mabilis lahat ng mga pangyayari. Maemosyon at puno ng tensyon. Grabe, I lost control on everything. Sa pagrereminisce ko, narealized ko ang ilang mga bagay-bagay: kung anung meron ako, kung alin at sino ang mga totoo, ang pagtaya ko sa mga bagay-bagay, kung sino mga binitawan ko, kung sino mga nawala, kung sino dapat ang hindi binitawan, kung sino ba talaga ako, kung anu ba kelangan ko, at kung anu ba ang gusto ko.. Sa lahat ng mga bagay-bagay na ito nag-ugat lahat ng pagkakamali. Isang maling habi na pinagbuhol-buhol ang lahat. At lahat, nagkapatung-patong na. Ngayon, hindi ko alam papano sisimulan ang susunod na sem. Sa mga pagkakamali ko this sem, hindi ko alam panu itutuloy next sem. Siguro sisimulan ko na muna sa sarili ko. Naging considerate ako sa iilang bagay at nakalimutan ko ang sarili. Tuloy, lalo lang ako nakasakit. This time, ito na talga ang gusto ko. Pagkatapos kong binitawan, heto't bumabalik ako. Tama ka, siguro nga playing safe nga ako. Eh, ilang beses na rin kasi ako nawalan ng biglaan eh. Gusto ko yung sigurado na. Pasensya na sa mga nasaktan ko. Pero salamat pa rin sa lahat ng naging bahagi ng sem ko na'to. Sige. Di baleng magsimula uleh sa wala. Importante, wag na kong gumawa pa ng mali. Damage control na rin. At nakita ko na talaga ang kaligayahan ko. Pero bugbog pa ko this sem. Marahil hindi pa ko handa para sa next sem. Buti na lang me sembreak. Pahinga muna. Recharge. Unwind. Chill out.

 

 

**Pasensya na kung malabo. Summary kasi. Tas madugo pa. Salamat sa mga naging bahagi ng sem na'to. Alam nyo naman kung sino kayo. Kayo iniisip ko habang ginagawa ko ito. Salamat.

 

Stop Crying Your Heart Out - Oasis

No comments:

Post a Comment